Nokre gonger er det kort avstand mellom liv og død. Torkildsen fortel om kor tilfeldig alt som hender kan vere, utan at ein kan seie noko om kven si skuld det var. Her les vi om kvardagslege hendingar som kan få veldig tragiske følgjer.
Stavanger Stories 2 er ein frittståande oppfølgar av Stavanger Stories 1, vi kan gjerne lese nummer to utan at vi har lese den første. Her møter vi igjen familien Ferguson Bagge på Mariero i Stavanger. Borna er blitt eit år eldre; Broremann er 13 år, Betty 16 år og Duxen 19 år. Mora Kathy er nå psykolog på eit asylmottak i staden for i oljebransjen, og faren som blir omtalt som Dr. Bagge, er framleis kardiolog. Sentral er også Halvard, den kortvaksne kompisen til Broremann, og Eric, kjærasten til Betty. Vi følgjer dei i gjenkjennelege situasjonar som gjerne utviklar seg annleis og får nokre andre konsekvensar enn det personane hadde tenkt. Vi blir overraska over kor tilfeldig ting kan henge saman, og kor pinleg det kan bli.
«Kva ventar dei på? Grasstråa som står i giv akt. Ein ordre frå løvetannobersten, eit dytt frå røter, ein grasklipper som kan halshogge dei?». Desse orda slår an tonen og tematikken i dikta i samlinga Kom og hent meg. Her er det korte dikt på kvar side, mange av dei med ein humoristisk undertone. Dette er dikt som kan fenge ungdommar og vaksne, og som kan gje oss noko å tenke på.
«Du heiter Daniel. Du er ein sterk gut på ni år. Eg heiter Olaug. Eg er ei stor dame på snart førti.»
Hendingane er lagde fram i tid, til 2019. Gruva i Vevring skal opnast, og tonnevis med sand og støv og eit lik er på veg mot botnen av Førdefjorden. Beinrestar av eit anna lik dukkar opp i ein trål, og det er hundrevis av demonstrantar i området. Demonstrantane kaprar ein dumpar og køyrer rett mot eit sprengstofflager. Politiet i Florø og Førde får meir enn nok å handtere.
Tittelen på novellesamlinga Korte meisterverk av Gaute M. Sortland kan verke ambisiøs, men vi forstår etter kvart at tittelen ikkje er meint verken som sjølvskryt eller ironi, men har eit svært konkret utgangspunkt. Og kva det er, får du lese i den novella som sjølvsagt heiter «Tittelen».
1000 dagar, det er så lenge Johanna har rekna ut at ho skal gå på ungdomsskolen. Ho har vore bestevenn med Georg alle åra på barneskolen, men nå synest ho det har blitt skrekkeleg vanskeleg og utfordrande å fortsetje vennskapen. Johanna treng ein pause!
Tony T og kusina Silja er begge på ferie hos farfar. Silja er modig og liker veldig godt å dykke, og ho meiner bestemt at Tony T er veldig treig og aldri kan bestemme seg. Farfar er litt uroleg for alt Silja finn på, for i fjor måtte ho hentast med helikopter. Silja stikk seg ofte bort, og Tony leitar.
Romanen startar idet Vibeke og dottera Hildegunn skal møtast igjen etter fleire år, og Vibeke har overrekt huset sitt til dottera. Vibeke er innlagt på psykiatrisk institusjon, og ho mista omsorga for Hildegunn då ho var lita. Litt etter litt får vi greie på kvifor alt gjekk som det gjekk for 15–20 år sidan.
Apetryne er nok ein god, aktuell og lettlesen roman av Atle Hansen. Vi kan ane av tittelen at dette handlar om mobbing. Arne får av og til vere med dei andre, men ofte blir han ikkje invitert. Han er ikkje trygg på om den han var i lag med i går, vil vere saman med han i dag, og trekker seg derfor ofte unna med ei bok. Han tenker at alt kjem til å bli verre om han tar igjen.
Eg-personen, ei jente, skriv til eit du som vi forstår er faren hennar. Ho skriv med utgangspunkt i bilete funne i eit gammalt album. Mange er familiebilete, og ein kan følgje farens liv frå han var liten gut, tenåring og vaksen. Fotografia fortel historier, og jenta diktar vidare og legg til historier, tankar og kjensler til dei fotografia ho ser på.