I den nye teikneserieromanen til Anja Dahle Øverbye møter me Maria. Ho er fersk student i Bergen, slit med depresjon og bruker litt for mykje tid på pub og litt for lite tid på lesesalen.
Trass i kjærast og gode veninner slit Maria med einsemd, og ho finn ikkje heilt plassen sin i vaksenlivet med arbeid og studering. Det heile er skildra med ein nydeleg blyantstrek som gjer at miljøet i forteljinga verkeleg kjem til liv.
Den fargerike, humoristiske og absurde teikneserien Jojo går fast i Norsk Barneblad. Her møter du robot-einhyrningar, ånder i brusboksar, ninjamødrer, søte dyr, fiskeprinsesser og anna som Jojo støyter på i den magiske kvardagen sin. No er endeleg seriane om Jojo samla i bokform, med ei heilt nyskriven rammeforteljing som opnar og avsluttar boka.
Streken til Neverdahl er leiken og levande, og forteljingane er slik at du aldri veit heilt kvar dei kjem til å enda opp. Når boka i tillegg har fått eit lekkert omslag (plusspoeng til Samlaget for smakfull bruk av glitterbokstavar), er det ikkje rart at niåringen min var særs snøgg med å plukka opp og lesa boka med det same me fekk henne i hus.
I byrjinga av boka tykkjer Klara at kyssing er ekkelt. Ho grøssar av synet av Romeo som kyssar Julie på teateret. Æsj! Spytt og greier! Men so hender det, slik det gjerne gjer i den alderen, noko som gjer at ho sjølv får lyst til å kyssa: Det byrjar ei ny jente i klassen. Marie heiter ho, og ho er det finaste Klara har sett. Ho dansar som ei gudinne og ser heilt nydeleg ut. Klara vert hovudstups forelska.
Klakken tematiserer ikkje at det er ei jente som er forelska i ei jente, men får fram det universelle i situasjonen. Kjærleik er kjærleik, og forelsking er aldri enkelt. Korleis skal du få sagt det du du føler til den du er forelska i? Tenk om den personen ikkje er interessert? Det her er kjensler alle kan kjenna seg att i, same om dei er forelska i ein gut eller ei jente.
«I Zeijang-Volvo held vi kvarandre i hendene», seier direktørpresident Ingmor.
Det totalitære framtidssamfunnet Zeijang-Volvo er, bokstaveleg tala, bygt på restane av eit tidlegare samfunn som har gått under. Her møter me barneheimsjenta Ela, som arbeider som slave i produksjonshallane. Ho oppdagar etter kvart at regimet tek livet av folk, og ho set difor i gang eit opprør. Samstundes vert det klart for lesaren at Ela har noko som både styrarane og den mystiske undergrunnsrørsla er ute etter …
Forfattarane har greidd å skapa eit fascinerande, dystopisk science fiction-univers der språket, som er iblanda restar av svensk og kinesisk, gjev ekstra liv til verda som vert skildra.
Kva er eigentleg humor? Kva gjer at noko er morosamt? I denne faktaboka tek forfattar og komikar Terje Torkildsen føre seg slike spørsmål. Han ser på humorsjangrar og verkemiddel som ironi, overdriving og metaforar. Og ikkje minst: Korleis humor balanserer på grensene mellom det kjende og det uventa. Boka gjev ei fin innføring i humor, og illustrasjonar og teikneseriar av Sindre Goksøyr er med på å illustrera poenga på ein morosam måte.
Forlaget Vigmostad & Bjørke kjem no med fyrste bok i ein serie med dei populære barne-tv-figurane Poppeloppane. Boka har ei enkel forteljing i eit fargerikt og sprudlande biletspråk, og som i fjernsynsserien står omgrepslæringa sentralt. Dei neste bøkene i serien kjem i 2018.
I tillegg til boka finst det dessutan eit aktivitetshefte på marknaden. Det heftet let borna løysa oppgåver med tusj som kan viskast bort etterpå, slik at kvar oppgåve kan gjerast mange gonger. Og om eg skal døma ut frå kva den vesle testpersonen heime seier og gjer, er oppgåvene kjekke å gjera om att og om att.
Frank og Mor vinn 24 millionar kroner i lotto. Mor seier at Frank ikkje får bruka sin del før han vert atten, og sjølv har ho tenkt å halda fram med å leva som før, bortsett frå at ho tek ei breiare stripe med majones på skiva enn det ho tidlegare har brukt å gjera. Det heile er særs frustrerande for Frank, og det vert ikkje noko betre då Mor ein dag går ut i avisa og seier at ho vil gje bort ein million til ein person i bygda som gjer noko ekstra snilt. Tanken til Mor er at det skal inspirera folk til å gjera gode gjerningar, men ting går ikkje heilt etter planen. For pengar kan få folk til å gjera litt av kvart …
Leseland-serien til Samlaget er no utvida med tre nyskrivne, lettlesne faktabøker på nivå 1, for born som nett har lært seg å lesa. Visste du at …? Hest, Visste du at …? Katt og Visste du at …? Hund er interessante, kjekke å lesa og flott illustrerte av Anna Fiske.
Kvart oppslag har ei faktasetning (til dømes «Visste du at hesten kan sove ståande?») med ein illustrasjon til. Lesarane får slik mykje ny dyrekunnskap for kvar einaste setning dei les, og det fungerte i alle fall særs lesemotiverande på dei borna eg testa bøkene på.
Desse tre bøkene er midt i blinken for ferske lesarar som er glade i dyr.
Les meir
Asbjørn Rydland demonstrerte med den prisvinnande bokserien om Drakeguten at han kan kunsten å skriva god fantasy. No har han byrja på ein ny serie, Vegandi, og fyrste boka har fått tittelen Galderstjerna.
Hovudpersonen Eirik er skuleelev og speler mykje dataspel med venene Khalid og Maria. Etter ein serie med merkelege hendingar vaknar han opp med eit runesymbol på brystet – same symbol som han finn i dataspelet han held på med. Før Eirik veit ordet av det, er han rota inn i store hendingar som involverer parallelle dimensjonar, vikingar, teknologi og magi … og gudar som ikkje ser med velvilje på ein tenåring som blandar seg inn i sakene deira.
Ingrid, kjærasten til Reiner, døyr, og Reiner vert so sorgtyngd at han ikkje vil leva meir. So møter han Kapteinen, som tilbyr han å vera med på ei farefull ferd til underverda for å finna att Ingrid. Reiner tenkjer at han ikkje har noko å tapa, og han vert difor med. Underverda syner seg å vera ein mørk stad utan mobildekning – ein stad der folk hugsar mindre og mindre og ting fungerer dårlegare og dårlegare for kvar dag som går. Og innimellom kjem den store, svarte hunden og spreier frykt. Les meir