Helene Uri (red.) og Victoria H. Hamre (illustrasjonar)
Eit utval kjente norske forfattarar har i samarbeid med Plan International Norge og Papermoon Publishing skrive nye eventyr baserte på tradisjonelle eventyr. Her tek ein opp arven etter dei tradisjonelle eventyra og justerer dei for likeverd, til samtida og framtida. Føremålet er at born skal vekse opp og vite at dei er gode nok, og at dei har jamstilte moglegheiter. Dette skal sjølvsagt gjelde born frå alle stader i verda.
Claudia Rankine (f. 1963 på Jamaica) voks opp i Kingston og New York. I dag underviser ho ved Yale. Den lovpriste Medborgar er den femte boka hennar, og ho er blitt tildelt ei mengd prisar, mellom anna National Book Critics Award og PEN Open Book Award.
Ein annan venn seier at du må lære deg å ikkje absorbere verda. Ho seier at ho av og til kan høyre si eiga røyst seie stille til kven det skulle vere: Det du seier der, det aksepterer eg ikkje. Vennen din nektar å bere det som ikkje høyrer henne til.
Dette er boka til ein heil generasjon. Å vere medborgar er ei forventning om at du skal delta, sjølv om samfunnet du lever i, fengslar, skadar og drep kroppar som ser ut som din. Medborgar er eit litterært vitnesbyrd over korleis rasismen til dagleg gjennomsyrar livet vårt, og er ei av dei mest lesne og omtalte amerikanske diktbøkene dei siste åra. Med ei blanding av poesi, prosa, essay og bilete naglar Claudia Rankine fast erfaringa med å bli gjort til den andre og utfordrar forståinga av kva det vil seie å vere medborgar, med døme frå framgangsrike personar som Serena Williams og Zinedine Zidane, frå TV og frå dagleglivet – i køen i matbutikken, i klasserommet, på jobben. Dette er ei viktig bok frå den amerikanske litteraturen i vår tid. Det er ei bok som er full av sinne og sorg, og som ser på USA med svarte briller. Les meir
Dette er den andre diktsamlinga til historikar og forfattar Kari Anne Bye. Boka fylgjer opp ei Ho, ei kvinne i trettiåra, som i samlinga Eg et før eg kjem. Er det den same Ho?
No har Ho funne ein mann på Tinder og vågar seg inn i eit forhold. Mannen er slettes ikkje verst og eit svar på mykje lengt. Men tankar og kjensler kan likevel så tvil: Korleis kan ein vite at ein har funne den rette? Ho har erfart at kjærleiken kan tone ut og døy, og blir redd. Det er sterke energiar i sving, og Ho og han føler mykje. Kan dei tole kvarandre? Skal det vere dei to resten av livet? Heldigvis treng ein ikkje flytte saman med ein gong, i alle fall ikkje før leilegheita fløymer over av vatn. Og det gjer ho. Ho set pris på tinga sine. Dei representerer tryggleik, heim og identitet for Ho. Vil han ta dei og henne i vare? Ho kjenner seg som ein gjest, men ho skal ikkje heim. Det er også ein pandemi på gang som gjer at dei må vere saman heile tida. Dei kjem seg ingen stad. Les meir
Jeaninne Masika Harrysson er poet, forteljar og pedagog. Ho er mangfaldig innanfor språk og uttrykk og opptrer med eigenkomponert poesi både nasjonalt og internasjonalt på tshiluba, swahili, persisk, engelsk, fransk og norsk (nynorsk + bokmål og teiknspråk).
Harrysson har utvikla seg innanfor scenekunst i TekstLab og med støtte frå Talent Norge. Sidan 2017 har ho vore engasjert i Den mangfaldige scenen, og no ved Jakob Sande–senter for forteljekunst, og i Den kulturelle skulesekken med framsyninga Vi er alle på veg heim. Som scenekunstanar forskar Harrysson på poesi og spoken word i eit breiare og tverrfagleg performanceuttrykk.
I Alt godt som enno ventar utforskar Harrysson mellomrom, både dei i språket og dei i livet. Dette kan vere mellomromma som oppstår mellom orda i ei setning, og i romma mellom eit dikt og ei diktsamling. «Dikta er den staden dagen går for å kvile, den staden hjartet går for å finne igjen rytmen. For midt i og mellom alt, finst alt det gode som enno ventar», heiter det i omtalen frå forlaget. Les meir
Sumarvariasjonar er teaterpedagog og ungdomsarbeidar Tone Nilsen-Bie sin skjønnlitterære debut. I novellesamlinga tek ho føre seg møte med utfordringar og sorg i ung alder, og korleis menneske kan vere til støtte for kvarandre. Bie skildrar allmenne og tidlause tema og er samstundes tett på ungdomskulturen i dag. Les meir
Til nynorsk av Runa Kvalsund
Denne boka er vinnar av Augustprisen, som gjer ho til årets svenske barne- og ungdomsbok i 2019. Ho er skriven av Oskar Kroon (f. 1980), som er forfattar, journalist og bakar. Kroon debuterte med barneboka Mitt fönster mot rymden i 2018. Boka er nydeleg omsett til nynorsk. Kroon viser tillit til fiksjonen sin enkle dramaturgi. Med sine marine metaforar er denne boka ein bladvendar som vender seg til mellomtrinnet, men som eg meiner også kan passe for ungdomstrinnet.
Flør er den fyrste utgjevinga til Krista Lien Indrehus. Det er ei diktsamling som tek føre seg tematikken kring klima, tid og formødrer.
Eit barnebarn reiser til landskapa bestemødrene har etterlate seg. Regnet har slutta å falle, snøen på fjellet har minka og bølgene filer seg stadig lenger inn i berget. Barnebarnet går inn i dei gamle sine hus og ut i naturen som omgir dei. Dei gamle sine røynsler smeltar saman med hennar eigne, og ho ser seg sjølv i det som skal leve vidare og det som skal ta slutt.
Dei gløymest dei gjæve,
og alt det dei gjorde.
Men livet er æve.
Og evig er Ordet.
Tor Jonsson (1916–1951) vaks opp på ein husmannsplass under prestegarden i Lom i Gudbrandsdalen. 13 år gammal vart han farlaus. Han bar på sorg og sinne, og opprørstrongen var kveikt i han.
Dette er ei diktsamling som kan gi innblikk og forståing i det å vere ein forelder, og relasjonen barn–foreldre.
Å finne ut at det ikkje lenger er berre eitt hjarte som bankar inne i kroppen til nokon, er ei forunderleg oppdaging vi menneske ikkje sluttar å la oss fascinere av. Det vekker mange kjensler. Kven er dette mennesket som kjem? Kva vil det gjere med livet som er? Mange uttaler å bere fram liv som det største i verda og som underfullt. Det kan vere den største gleda, men det kan også vere til dømes einsamt, rart, sjokkarta, utmattande, tungt og forvirrande. Eller det kan vere alt dette på ein gong.
Kvifor skal vi arbeide praktisk når vi strengt tatt ikkje må? Fordi vi er skapte til det. Og det minner og motiverer Helle oss på i denne boka.
Bygging av ein utedo er motoren i handlinga. Forfattaren har arva ei straumlaus hytte etter bestefaren i heimefjella. Ho sagar ned sitkagran og grev stokkane som eit fundament ned i jorda. Vi får innblikk i Helle sin oppvekst knytt til familieindustri. Å vere skuleflink, men uroleg i kroppen. Opprørsk, kreativ og musikalsk, og med ei skarp tunge og ein ditto sylskarp penn. Om akademia og om å finne seg sjølv i ei agronomutdanning i vaksen alder.