Aleksander er 15 år og utvist frå skulen. Han har rive ut det eine auga til medeleven David under ein slosskamp i skulegården. David har mobba han i mange år, og til slutt svartna det for Aleksander og han gjekk for langt.
Skribentarkiv: Liv Astrid Skåre Langnes
Jon Fosse: Det andre namnet
Det andre namnet – Septologien I–II er dei to første av sju delar i Jon Fosse sitt nye verk. Det vil til saman kome tre bøker, der den andre boka, Eg er ein annan, kjem i 2020, og den siste, Eit nytt namn, kjem i 2021.
Biletkunstnaren Asle bur fjordbygda Dylgja, nokre timar frå byen Bjørgvin. Kona Ales døydde for nokre år sidan, og Asle bur aleine. Det er vinter, advent og kort tid til opninga av den årlege utstillinga hans i Galleri Beyer. Naboen Åsleik kjem innom med pinnekjøt, lutafisk og ved før jul kvart år, og i byte får han eit bilete som han gir til Systera inne i Bjørgvin. Kameraten og namnebroren Asle, som også er kunstnar, bur i Bjørgvin, og Asle uroar seg for kameraten i Bjørgvin som drikk for mykje.
Åsmund H. Eikenes og Eivind Gulliksen: Knokedunk
Opplegg til boka:
Bok på 1-2-3: Knokedunk. Tverrfagleg undervisingsopplegg for barnetrinnet 1.–4. i norsk, naturfag og kroppsøving.
I løpet av ein dag kan moldvarpen grave tunellar som er like lange som to skulebussar – opp mot 30 meter.
Moldvarpen har ein ekstra finger som hjelper til med gravinga.
Hendene er viktige verktøy for både menneske og dyr. Med armane kan vi klore, klatre, grave, symje og fly. Dei ser nokså forskjellige ut, og vi kallar dei potar, klør, loffar, klauver eller venger. Dersom vi ser inni dei, når vi ser på korleis der er bygde opp, kan vi sjå at dei liknar kvarandre.
Gunnar Garfors: Ingenstad – på tur til verdas minst besøkte land
Journalist Gunnar Garfors har vore to gongar i alle dei 198 landa i verda. Boka Ingenstad er reiseminne frå dei 20 minst besøkte landa. Nokre av landa har vi høyrt om fordi dei har fått oppslag i vestlege medium om «krig, terror, sjukdom og faenskap». Andre land er naturskjønne paradis med lite kriminalitet, men som er «så små og avsidesliggjande og dårlege til å marknadsføre seg sjølve at det aldri har vore nokon grunn til at du skulle høyre om dei». Gjennom samtalar og samkvem med menneske prøver han å teikne eit bilete av ulike delar av samfunnsliv og daglegliv. Målet har vore å formidle opplevingar og møte med kulturar folk veit svært lite om.
Sjølv om målet med boka er å formidle opplevingar i møte med menneske og natur i verdas 20 minst besøkte land, er det også baka inn faktakunnskap om historia til landa, styresett, infrastruktur og næringsverksemd. Vi får lese om korleis vi bør gå fram for å skaffe visum, hindringar ein kan støyte på ved innreise og utreise, korleis ein bør gå fram ved valutaveksling og pengeuttak og kva forventningar ein bør ha til prisnivå, mat og overnatting. Boka er også rikt illustrert med fotografi frå menneske han har møtt og stader han har besøkt. Slik sett er boka ei nyttig handbok om dette er land ein har planlagt å reise til.
Anne Gunn Halvorsen: Stress og korleis leve med det. 9 historier, 14 tips.
I 2006 fekk ein seniorrådgivar ved Universitetet i Oslo ein telefon frå ein kjemiprofessor frå NTNU. Professoren var bekymra fordi mange kvinnelege studentar var svært opprørte over å få karakteren B på eksamen. Dei plaga studentane hadde ikkje berre eit mål om å fullføre studia sine. Dei ville ligge i tet. Det var dette dei identifiserte seg med. I starten var dette eit jenteproblem, men etter kvart ser ein at gutane kjem etter. Mange unge i dag bygger identiteten sin rundt det å vere best. Når dei ikkje lenger er best, får dei seg ein narsissistisk smell. Kven er dei, når dei ikkje er best?
Ahmet Altan: Eg får aldri sjå verda igjen
Eg vakna til.
Det ringde på døra.
Eg kasta eit blikk på den digitale vekkarklokka, der tala lyste og blinka 05:42.
Politiet, tenkte eg.
Som alle opposisjonelle i dette landet hadde også eg vant meg til å leggje meg i vissa om at det kunne ringe på døra i otta.
Eg visste dei ville komme.
Nå var dei her.
Norsk røyndom
I serien Norsk røyndom fortel utvalde forfattarar om tema dei er opptekne av, forteljingar om den norske samtida. Det har til no kome sju bøker i serien, om aktuelle tema som rasisme, utanforskap, kristen tru og homofili. Forfattarane skriv personlege essay baserte på livserfaringar og observasjonar. Historier som opplyser oss og får oss til å reflektere.
Bøkene er skrivne i eit lettfatteleg og uformelt språk, fleire av historiene er delte inn i korte kapittel, og det er relativt lite tekst per side. Bøkene er ikkje lengre enn at dei kan lesast i eitt, men det går også an å lese og bruke utdrag frå bøkene i undervisninga.
Les meir
Juleroser
Juleroser er eit litterært julehefte med bidrag frå nokre av dei fremste kunstnarane og forfattarane i vår tid.
I årets Juleroser er temaet barn. «Barnet som julesymbol og barnet som barn. Mange av tekstane i år handlar om det å vera barnet til nokon, å få barn eller å lengta etter barn, om å mista eit barn og det å vera eit annleis barn. Men også om det store underet eit barn er, og det underfulle som skjer omkring koma til barnet med stor B julenatta.»
Barnas Juleroser
Barnas Juleroser inneheld flotte forteljingar og vakre illustrasjonar som minner oss om at jula kan vere ei tid for å tenne lys og for å vere lys for kvarandre.
Temaet for heftet er «lys», og fleire av bidragsytarane har late seg inspirere av dette.
I det nye juleheftet finn ein tradisjonelt juleheftestoff som julesongar, juleevangeliet og juleeventyret «Piken med svovelstikkene». I tillegg finn ein nyskrivne dikt og forteljingar om jule- og advensttid av nynorske forfattarar som Ruth Lillegraven, Audhild Solberg og Maria Parr. Her er også ein teikneserie om jul og førebuingar og fleire sider med spennande romjulseksperiment . Heftet er illustrert med stemningsfulle, heilsides illustrasjonar av mellom anna Lisa Aisato, Stian Hole og Øyvind Torseter.
Camara Lundestad Joof: Eg snakkar om det heile tida
Kor mange historier må eg samle før det er nok? Kor mange vitnemål må eg komme med før det held? Før folk er overtydde?
Eg er heile tida var på at det aldri har vore betre å vere skeiv brun kvinne i Skandinavia enn det er akkurat no.
Eg veit det. Kor takksam burde eg vere?
Eg er redd vi går bakover. Eg synest det går for sakte framover.
Camara Lundestad Joof er fødd i Bodø og vaksen opp i Sandefjord. Mor hennar er frå Mosjøen. Camara er norsk. Då ho var lita selde ho små figurar ho hadde laga, på gata i lag med ei venninne. Overskotet gjekk til svoltne barn i Afrika og Noregs skihåp Bjørn Dæhlie. Ho er ein del av ein familie som har ein nordlandsbunad for barn som går på omgang i slekta.