Simon sin strategi er å oppføre seg som ein dritsekk. Nå er han 16 år og har nettopp flytta til den tredje fosterfamilien sin. Han har hamna i bråk og slåstkamp mange gonger, og han meiner slåstinga gjer han godt. Han har bestemt seg for å halde den harde maska når han skal begynne i ein ny klasse. Dette er opptakten til ei veldig spennande forteljing, der hendingane går på livet laus.
På førehand har Simon blitt åtvara mot tre av gutane i klassen, og han oppdagar snart at det er Sindre som er sjefen, og at han har to hjelparar, William og Samuel. Han får også lett auge på mobbeofferet, Pippin, ein liten, spe gut med langt, lyst hår. Simon tenker: «Eg trudde eg hadde full kontroll. Det skulle raskt vise seg at det var langt frå sanninga.» Han veit ikkje korleis han skal takle det å ha møtt overmennene sine, og han veit heller ikkje korleis han skal oppføre seg overfor Kaja. Ho er ei spesiell jente, og ho kjem på besøk til Simon. På rommet sitt har Simon ein stjernekikkert, og Kaja veit mykje om himmelrommet. Dei kyssar.
«Eg skal ikkje snakka i det heile. Hobbyen min er å teia stille så ofte som eg kan», seier Jens. Han har lite sjølvtillit og vil helst vere usynleg. Heldigvis har han to gode vener, Rita og Helge, som bakkar han opp og vil vere saman med han.
Den seinaste novellesamlinga til Solfrid Sivertsen inneheld ni noveller, der alle så nær som ei blir fortalde av ein eg-forteljar. Dei langt fleste novellene er også fortalde av barn, og vi møter han eller ho i ein kvardagsleg situasjon. Dei dramatiske hendingane, som ei drukningsulykke, mors mange kjærastar eller overgrep, blir ikkje utdjupa, men ligg der som eit bakteppe for opplevingane barna har. 
Flamme forlag 2018
Bror og søster vaknar ein dag og oppdagar at foreldra deira er borte. Dei forstår ikkje kvar foreldra har tatt vegen. «Om kveldane fortel vi kvarandre forteljingar om korleis foreldra våre vart borte, og kvar kveld er det den sanne forteljinga som blir fortald.» Først leitar dei i huset, i kjellaren og på mørkeloftet, så rundt huset, og til sist i den ukjente skogen. Dei finn ikkje foreldra nokon stad, men prøver å halde motet oppe. Kan foreldra ha forvandla seg til ei fluge, ei grashoppe eller kanskje ei bjørk?
Kombinasjonen av spennande og lettlesen roman for ungdommar er ikkje dagleg kost, men Lars Mæhle fortel ei skummel og spøkelsesaktig historie i Død eller levande. Her møter vi tvillingparet Simon og Katrin og veninna deira, Irma. Både Simon og Katrin har Evna, dei kan sjå og høyre det ingen andre ser og høyrer, og dei kjenner på seg når noko er gale. Ein dag møter dei Nihil, som lovar dei store pengar om dei kan finne ut kva som hende med dottera hans Angela, som forsvann for 30 år sidan. Då må Simon leite i Limbo, ein annan dimensjon der dei halvdaude held til. Sprekkane til Limbo finst der tyskarbrakka i Bekkedalen er.
Grøss og gru-serien
Nokre gonger er det kort avstand mellom liv og død. Torkildsen fortel om kor tilfeldig alt som hender kan vere, utan at ein kan seie noko om kven si skuld det var. Her les vi om kvardagslege hendingar som kan få veldig tragiske følgjer.
«Kva ventar dei på? Grasstråa som står i giv akt. Ein ordre frå løvetannobersten, eit dytt frå røter, ein grasklipper som kan halshogge dei?». Desse orda slår an tonen og tematikken i dikta i samlinga Kom og hent meg. Her er det korte dikt på kvar side, mange av dei med ein humoristisk undertone. Dette er dikt som kan fenge ungdommar og vaksne, og som kan gje oss noko å tenke på.
«Du heiter Daniel. Du er ein sterk gut på ni år. Eg heiter Olaug. Eg er ei stor dame på snart førti.»