Simen Hagerup si gjendikting av Malte Perssons Reisa til verdas farlegaste­ land tek oss med til ei verd med både sjøuhyre, troll, spøkelse og andre skumle vesen. For å kome deg fram til slottet må du gjennom skogen, med alle slags prøvingar. Dei makabre, men humoristiske illustrasjonane til Rui Tenreiro støttar godt opp om teksten. Her er akkurat nok grøss og gru til at nakkehåra reiser seg, men ikkje verre enn at du får sove om kvelden.
Les meir →

Eg og Pontus er ikkje slik som du. Vi tenkjer oss aldri om to gonger. Vi gjer alt det du fann ut at du ikkje tør, ikkje kan, ikkje får lov til eller ikkje gidd likevel. Eg og Pontus vekkjer til liv ein mørklagd by, lagar fest og musikk, ranar kongen, fiksar ein revolusjon og feirar durabeleg etterpå. Alt på ein dag. Så reiser vi vidare.

Heile boka Eg og Pontus går for gull er skriven på rim, som eit langt dikt eller ein ballade. Forfattaren, Odd Nordstoga, er kan hende betre kjend som musikar og låtskrivar. Nordstoga har røter i folkemusikken, og det kan vi høyre i mange av songane hans. Både i denne boka, og i folkemusikken før og no, er dans og livsglede viktige moment.
Les meir →

Iben likar ikkje å vere på sjukehus, men veit at ho må dit likevel for å få livsviktig behandling. Rett etter at dei har funne rommet dei skal sove på, står det ei jente i døropninga, utan eit hår på hovudet. Jenta presenterer seg som Skalla-Malla, og tek Iben med på oppdagingsferd rundt på sjukehuset. Saman gløymer dei alt som er vanskeleg og leitt, og dreg til hemmelege og magiske rom.

Iben mister venninna si, så boka romantiserer ikkje det å vere alvorleg sjuk. Likevel er det livsglede og livskraft som er grunntonen i forteljinga.
Les meir →

Diktsamlinga Bjørkebokstavar handlar om kor fint det kan vere å ha si eiga bjørk, men også om eit veldig, veldig høgt ønske om å få ein hund. Gjennom blikket til eit barn skildrar Hilde Myklebust undring, glede og einsemd gjennom skiftande årstider på landet.

I opplegget til boka skal elevane mellom anna finne postar i ein natursti, slik at dikta vert knytte til naturopplevingar.
Les meir →

Boka tek føre seg fleire vitskaplege fenomen og tema, men handlar også om det mellommenneskelege: å finne sine eigne kvalitetar og verdsetje at vi er ulike.

Sola og månen er hovudpersonane i forteljinga. Månen er sjalu på sola, og han bestemmer seg for å ta opp kampen om å vere den som lyser opp jorda. Han snik seg framfor sola og forsøker å overstråle henne, men resultatet er mørke midt på dagen. Månen innser at han ikkje har strålekrafta til sola: «Eg tok feil, kviskrar månen. Eg lyser ikkje!» Men også sola innser at ho har tatt feil av månen. Ho har vore så overlegen og sagt at han ikkje er til verken nytte eller glede, men no innser ho at han er høgst naudsynt: «Kven skal elles spegle lyset mitt når dagen er over, smiler ho.»
Les meir →

Bo har det fint aleine heime saman med matmor. Men ein dag flyttar hunden Viktor inn. Då bestemmer Bo seg for å finne ei ny plass å bu. Han er innom fleire stadar på leiting etter ein ny heim, men finn etter kvart ut at den beste plassen å vere er heime med matmor og Viktor.

Boka er skriven og illustrert av Trude Tjensvold.

Les meir →

Biletboka Arkimedes og brødskiva av Hans Sande og Gry Moursund ligg tilgjengeleg for lesing på skjerm. Me har laga tverrfaglege undervisingsopplegg til boka, som er ei vill og leikande forteljing omkring to «naturlover»: brødskiva landar alltid med smøret ned og katten landar alltid på føtene.
Les meir →