Ei jente og far hennar sørgjer. Ein morgon dei dreg ut for å fiske, skjer det noko heilt spesielt.
Eg har drøymt alt dette.
At vi er her.
Men far, han veit ikkje.
Han veit ikkje kor djupt det er.
Han veit ikkje om alt som finst i sjøen.
Eg veit.
For bror min har fortalt det.
Ingeborg har blitt uvenner med den tidlegare bestevenninna Pernille. No har Pernille slått seg saman med Marte som går i same klasse. Gjennom ord, handlingar og kroppsspråk ertar dei Ingeborg som bruker høyreapparat.
Forfattaren klarer å skildre korleis det å bli halden utanfor kjennest for ei 11 år gamal jente. I Berre hopp! blir lesaren dregen med inn i tankane og kjenslene til Ingeborg. Sjølvtillit er eit sentralt tema gjennom heile barneromanen. Storebroren til Ingeborg gjev henne ei utfordring: For at ho skal slutte å bry seg om kva andre seier om henne, skal ho gjere fire ting som ho aldri har tort før. Desse utfordringane er med på å skape spenning gjennom heile boka.
Kari Stai har fanga essensen i det å vere heilt i starten på puberteten og prøve å finne ut av kven ein er, og kva plass ein har i samfunnet og livet. Passe happy handlar om Juri, som synest Sofi er så fin at han mistar pusten. Han er usikker på seg sjølv, og i alle fall heilt blank når det kjem til forelsking og kyssing, tenkjer han. Det er berre saman med venninna Evy at han kan vere seg sjølv. Dei går i same klasse dei også, men er nesten som søsken. Det er komen ein ny gut til klassen, Hugo, som har budd i New York og er kul og trygg, nett som Juri skulle ønskje at han var. Og midt opp i alle desse vennegreiene må Juri finne ut av korleis han skal takle at pappa har flytta ut heimanfrå. Juri likar best at alt er som det alltid har vore, men no er både han og alt anna i endring. Samstundes skjer det også fine ting i livet hans, og sjølv om ytterpunkta i kjenslene ligg langt frå kvarandre, ønskjer han stort sett berre å vere sånn passe happy.
Sam er ein forsiktig gut som likar aller best å vere i lag med den gule undulaten sin, Ørn. Heime kjenner han seg trygg, og saman med Ørn er det aldri kjedeleg å vere inne. Når pappa seier han må gå ut og leike med dei andre ungane, snik Sam seg inn igjen. Ikkje berre for å vere i lag med Ørn, men også fordi Gorm og dei andre ikkje er særleg snille. Ein dag ser Sam ut vindauget og får auge på ei jente han ikkje har sett før. Han blir varm i hjartet av henne, og slett ikkje redd, som han brukar å bli når han ser Gorm. Men plutseleg flyg Ørn ut vindauget, og Sam må ut og leite.
Illustrert av Tarjei Rypdal Eide
Bakpå denne boka har forfattaren skrive at boka rettar seg mot 8–12-åringar, men at ho høver for alle generasjonar som set pris på ei god historie. Det er ei treffande skildring, for det er ei god historie, med røter attende til klokkemakaren til franske dronning Marie-Antoinette på 1700-talet. Den franske klokkemakaren laga ein gong to klokker som skulle høyre saman. Ved eit skjebnesamantreff kom klokkene attende til klokkemakaren etter at dronninga døydde, og dei vart verande i klokkemakarslekta sidan det. Lesaren får høyre denne historia gjennom ei forteljing i notid, om Tobias og Rosie, på vinterferiebesøk hos tante Lea. Dei vert kjende med klokkemakaren Alfred, som bur åleine på ein falleferdig gard i skogkanten. Han har vore på leiting etter dei to klokkene frå Frankrike heile livet, og no gjer Tobias og Rosie det dei kan for å hjelpe han å finne dei.
I 2019 kom Malin Hellebø med ei bok om dyra sine sjekketriks. No har ho kome med ei splitter ny bok: Inn i munnen. Denne gongen handlar boka om alt frå støttennene til ein elefant til eterutinen til ei sjøstjerne. Boka er lærerik på ein morosam måte.
Mari (12 år)
Forteljinga om huldra Hildur vert formidla gjennom bok, lydbok og barneplate av musikaren og forfattaren Aslak Brimi, illustratøren Agnetha Berg, songaren Mari Midtli, Mads Erik Odde på trekkspel, Pål Svindland på bass, fløyte og saksofon, og Espen Wensaas på cittern, gitar og fløyte, og songgruppa Fjelltite. Lydboka er lesen inn av Even Lusæter. Inspirasjonen er henta frå seter og fjelliv i Gudbrandsdalen, og kan ha nedslagsfelt både lokalt, nasjonalt og fleirkulturelt. Aktørane er trygge og engasjerte i formidlinga.
Illustrasjonar: Trond Kulterud
Kameratane Frank og Kristoffer bur i Granittvegen, den minst actionfylte gata i heile Kramsvik, seiest det. Dei to har vore venner alltid, er nesten naboar, og elskar å spele data. Mellom husa til Frank og Kristoffer bur gamle fru Syvertsen, og ein dag blir ho fråstolen noko verdifullt. Dei to gutane har lagt merke til fleire uvanlege ting i gata, og startar å nøste i dei lause trådane. Kven kan stå bak tjuveriet, og kvifor?
Opplegg til boka:
Bok på 1-2-3: Kanskje, kanskje? Tverrfagleg undervisningsopplegg for barnetrinnet 1.–4. i norsk, naturfag og samfunnsfag.
Kritikarroste Erna Osland har skrive ei bok der skjønnlitteratur og sakprosa går hand i hand. Ho fortel om tannfelling og trøyst og den fine og magiske fellesskapen som kan vere mellom barn og vaksne i tannfellingsprosessen. Boka er nydeleg og dyktig illustrert av Victoria Sandøy. Illustrasjonane er oppfinnsame og fargerike, og ho bygger godt opp den karakteristiske fagboka til Osland.
Opplegg til boka:
Tid for ti: Undervisingsopplegg og aktivitetar til eit utdrag frå boka (s. 5–13)
Jonas er eg-forteljaren, og han går i sjuande klasse. Han liker veldig godt å spele gitar. Han bur saman med mamma og veslebror Andreas som er åtte år. Pappa har nettopp flytta ut fordi han har fått seg ny kjærast. Dette pregar heile familien, mamma er veldig lei seg. Jonas tenker at han må vere veldig snill, slik at ho blir glad igjen.