Juleroser er eit litterært julehefte med bidrag frå nokre av dei fremste kunstnarane og forfattarane i vår tid.
I årets Juleroser er temaet barn. «Barnet som julesymbol og barnet som barn. Mange av tekstane i år handlar om det å vera barnet til nokon, å få barn eller å lengta etter barn, om å mista eit barn og det å vera eit annleis barn. Men også om det store underet eit barn er, og det underfulle som skjer omkring koma til barnet med stor B julenatta.»
Kor mange historier må eg samle før det er nok? Kor mange vitnemål må eg komme med før det held? Før folk er overtydde?
Eg er heile tida var på at det aldri har vore betre å vere skeiv brun kvinne i Skandinavia enn det er akkurat no.
Eg veit det. Kor takksam burde eg vere?
Eg er redd vi går bakover. Eg synest det går for sakte framover.
Camara Lundestad Joof er fødd i Bodø og vaksen opp i Sandefjord. Mor hennar er frå Mosjøen. Camara er norsk. Då ho var lita selde ho små figurar ho hadde laga, på gata i lag med ei venninne. Overskotet gjekk til svoltne barn i Afrika og Noregs skihåp Bjørn Dæhlie. Ho er ein del av ein familie som har ein nordlandsbunad for barn som går på omgang i slekta.
I 2009 kom Øystein Runde med teikneserien Soga om Olav Sleggja, og etter ni års venting kjem no endeleg bok to i serien. Denne gongen byrjar soga med at Olav Sleggja går i land, hardt skadd, med eit spedbarn på skuldrene og med tarmane halvvegs hengande ut frå eit ope sår i magen. «Denne dagen vert lang. Eller kort», slår han fast på lakonisk vis. Deretter vandrar han rett inn i ein konflikt mellom tre ulike gjengar av berserkar, ein konflikt som kjem til å få eit blodig utfall.
På same vis som i den fyrste boka kan Berserk by på ein fin kombinasjon av ekstremvald, poesi, skandinavisk soge, norrøn mytologi og referansar til alt frå manga til barnebøker. Og boka gjev oss lesarar eit rikt råmateriale til å filosofera over ting som religion, vitskap, menneskeverd og andre store spørsmål. Men mest av alt er det her ei drivande god og spanande forteljing, breiddfull av slagkraftige replikkar.
Kvardagsmat inneheld oppskrifter frå matbloggen kvardagsmat.no og eignar seg svært godt både for røynde og ikkje-røynde kokkar. Blomvik vender seg til familiar i tidsklemma og fortel si eiga historie om å gå frå posemat til å bruke ferske råvarer. Ho fortel at det ikkje alltid tek meir tid å lage mat frå botnen av, og at det handlar mykje om vanen. Gode vanar startar gjerne tidleg: Kokeboka inneheld mange oppskrifter som med fordel kan brukast på skulekjøkenet eller på studenthybelen.
Sjøen om vinteren er ei veldig god og kjenslevar skildring av overgangen mellom det å vere barn og det å vere ungdom. Vi opplever alt frå tolv år gamle Elis perspektiv, korleis ho tenker annleis enn ho gjorde før, og korleis ho revurderer tidlegare hendingar. Ho har starta prosessen med å finne ut kven ho er. Gamle vennskapar endrar seg, og nye vennar dukkar opp. Men kva er det som skjer mellom foreldra?
Ei eldre kvinne har mista mannen sin. Ho kjenner ei overveldande sorg over han som er borte, ho kallar det svartstilla.
Dei har tre vaksne barn som vil ordne opp for ho, dei har skaffa ein gamleheimsplass for at ho skal sleppe å sitje aleine i det store huset. Dei synest ho må kome seg vidare. Men ho vil ikkje. Ho vil vere i huset der ho kjenner nærværet hans. Teksten er ofte formulert som eit eg som snakkar til eit du. Kjenslene og tankane hennar dominerer, det blir fortalt som monolog med ein tankestraumseffekt. Her er ikkje mange hendingar, dei som er skildra er kvardagslege og daglegdagse. Teksten er også full av minne om slik han var, som kjæraste og far.
Kvar oppstår ein revolusjon? Kva utløyser ein revolusjon? Er det undertrykking eller mangel på mat? Båe delar, eller ei anna årsak? ÜberRevolusjon er den fjortande Über-antologien sidan byrjinga i 2012. Til antologien har sju norske teikneserieskaparar laga sine historier om revolusjon. Alt frå duer som vil ha brød, til klovnar som ikkje får lov til å le. Alle dei sju seriane er på nynorsk.
Bidragsytarar: Regine Holst, Victoria Hamre, Vinter, Trine Normann, Kristoffer Lindseth, Are Edvardsen og Jey Levang.
Asbjørn Rydland er no ute med Draumsende, andre bok i fantasy-serien Vegandi. Bok nummer ein, Galderstjerna, vart vinnaren då norske ungdomar i 2017 skulle kåra den beste ungdomsboka, og Draumsende er minst like god som fyrsteboka. Tempoet er høgt, språket er godt, handlinga er spanande og du veit aldri kva som kjem kring neste sving.
Eirik, Khalid og Maria freistar finna ut meir om bakgrunnen for hendingane i fyrsteboka, men støyter på nye spørsmål og problem som gjer at dei endå ein gong må reisa til Ingenmannsland. Der får dei læra meir om vegandi, galdrar og kampen mot anzilane. Men kven var det eigenleg som gav krefter til Eirik? Og kvifor får han brått brutale syn og draumar? Kan andre vegandi lita på han? Og kva hender når anzilane allierer seg med ei gruppe brutale nynazistar?
Den seinaste novellesamlinga til Solfrid Sivertsen inneheld ni noveller, der alle så nær som ei blir fortalde av ein eg-forteljar. Dei langt fleste novellene er også fortalde av barn, og vi møter han eller ho i ein kvardagsleg situasjon. Dei dramatiske hendingane, som ei drukningsulykke, mors mange kjærastar eller overgrep, blir ikkje utdjupa, men ligg der som eit bakteppe for opplevingane barna har.
Teikneserieantologien Über er ute i nytt nummer med bidrag frå 8 ulike teikneserieskaparar. Heftet er den trettande teikneserieantologien frå forlaget Überpress. Temaet i denne utgåva er terror, og teikneserieskaparane lyftar fram dagsaktuell tematikk i underhaldande form. Omgrepet terror ber mange tydingar, og kvart bidrag skildrar fenomenet frå ulike perspektiv.