Kategoriarkiv: unge vaksne

Sjå bokliste for aldersgruppa: Bokliste for vidaregåande skule.

Krista Lien Indrehus: Flør

Flør er den fyrste utgjevinga til Krista Lien Indrehus. Det er ei diktsamling som tek føre seg tematikken kring klima, tid og formødrer.

Eit barnebarn reiser til landskapa bestemødrene har etterlate seg. Regnet har slutta å falle, snøen på fjellet har minka og bølgene filer seg stadig lenger inn i berget. Barnebarnet går inn i dei gamle sine hus og ut i naturen som omgir dei. Dei gamle sine røynsler smeltar saman med hennar eigne, og ho ser seg sjølv i det som skal leve vidare og det som skal ta slutt.

Les meir →

Dordi Strøm: Flog

Flog er ein fasinerande og god roman. Vi møter fem ulike personar i ulike stadium av liva sine, og vi får innblikk i relasjonane mellom dei. Dei blir presentert innleiingsvis, nærast som ei rolleliste, der t.d. Åsta er eit barn, ei ung mor, ei ung kvinne, ei enkje, ei farmor. Historia vekslar raskt mellom personane og ulike årstal, men det er likevel ikkje vanskeleg å følgje utviklinga.

Romanen har ein spennande komposisjon, der vi får innblikk i fem liv og nokre av dei same hendingane sett frå ulike synsvinklar. Dette er ikkje ei samanhengande forteljing, men mange  ulike trådar som likevel viser seg å henge saman med ein annan tråd. Hendingar og setningar blir gjentatt, det same gjer mange av overskriftene på bolkane. Desse overskriftene er enkeltord som pust, flog, vente og heim. Slik kjem det fram mange lag i romanen, og dette er elegant gjort.

Les meir →

Sunniva Relling Berg: Lyden av to hender

Lotte studerer musikk på eit konservatorium i Wien, ho øver mykje på flygelet i håp om å få vere solist på vårkonserten. Ein dag får ho sjå eit gammalt avisutklipp med ein ho kjenner, pianolæraren ho hadde i 12 år, Jákob Lakatos. Har er opphaveleg frå Ungarn. Lotte tenker tilbake på den tida og kvifor ho brått hadde slutta hos han og dradd til Wien.

Les meir →

Kristin Storrusten & Ingunn Hamran (red.): Det største i livet

Dette er ei diktsamling som kan gi innblikk og forståing i det å vere ein forelder, og relasjonen barn–foreldre.

Å finne ut at det ikkje lenger er berre eitt hjarte som bankar inne i kroppen til nokon, er ei forunderleg oppdaging vi menneske ikkje sluttar å la oss fascinere av. Det vekker mange kjensler. Kven er dette mennesket som kjem? Kva vil det gjere med livet som er? Mange uttaler å bere fram liv som det største i verda og som underfullt. Det kan vere den største gleda, men det kan også vere til dømes einsamt, rart, sjokkarta, utmattande, tungt og forvirrande. Eller det kan vere alt dette på ein gong.

Les meir →

Erlend Skjetne: Kleda er gjennomvåte

Sitatet «Når livet og dauden er to like dårlege løysingar, kva gjer ein då?» viser på mange måtar til det heilt sentrale i denne godt fortalde romanen. Ein dysfunksjonell familie møter vi ofte i litteraturen, og slik er det også her. Forteljaren er Daniel, og det han i hovudsak fortel om, er forholdet til faren sin, Øyvind Rønning, sjukepleiar og pinseven. Vi får også lese om dei andre i familien, stemora Alina frå Romania, søskena Isak og Ester og besteforeldra. Hendingane går føre seg på Melhus i Trøndelag, og det blir fortalt om ei årrekke i livet til denne familien.

Les meir →

Siri Helle: Med berre nevane – eit forsvar for praktisk arbeid

Kvifor skal vi arbeide praktisk når vi strengt tatt ikkje må? Fordi vi er skapte til det. Og det minner og motiverer Helle oss på i denne boka.

Bygging av ein utedo er motoren i handlinga. Forfattaren har arva ei straumlaus hytte etter bestefaren i heimefjella. Ho sagar ned sitkagran og grev stokkane som eit fundament ned i jorda. Vi får innblikk i Helle sin oppvekst knytt til familieindustri. Å vere skuleflink, men uroleg i kroppen. Opprørsk, kreativ og musikalsk, og med ei skarp tunge og ein ditto sylskarp penn. Om akademia og om å finne seg sjølv i ei agronomutdanning i vaksen alder.

Les meir →

Maren Uthaug: Der det finst fuglar

I romanen møter vi ein liten familie på eit fyr på trøndelagskysten. Johan er fyrvaktar, og har tatt jobben for å kunne forsørge mor si. Denne jobben kunne han ikkje få før han var gift, derfor gifta han seg i all hast med prestedottera Marie. Men det var Hannah han var forelska i. Historia startar i 1920 og varer til 1950.

Les meir →

Warsan Shire: Eg lærer mor mi å føde

Gjendikta av Camara Lundestad Joof og Kristina Leganger Iversen

Eg har munnen til mor mi og auga til far min: I ansiktet mitt er dei framleis saman.

Den kenyanskfødde, britisk-somaliske poeten Warsan Shire (fødd 1988) tok verda med storm med diktsamlinga Eg lærer mor mi å føde i 2011. I tillegg til å vere ein prisvinnande britisk poet, er ho redaktør, aktivist og lærar. Ho er fødd av somaliske foreldre i Kenya. Dikta hennar er omsette til ei rekke språk.

Eg lærer mor mi å føde er ei hyllest til familien si erfaring som flyktningar frå heimlandet, og dikta teiknar bilde av krigsherja landskap med omstreifande militsgjengar og liv levde i frykt og terror. Shire konfronterer lesaren med menneske tvinga til å forlate heimane sine og tanken om at ingen er trygge om katastrofen skulle inntreffe – heller ikkje her i Vesten. Les meir →