Tverrfagleg opplegg i faga norsk, KRLE, kunst og handverk og naturfag.
Undervisingsopplegg (PDF)
Inger Johanne Sæterbakk: Rundt jorda og tilbake
Jonas er eg-forteljaren, og han går i sjuande klasse. Han liker veldig godt å spele gitar. Han bur saman med mamma og veslebror Andreas som er åtte år. Pappa har nettopp flytta ut fordi han har fått seg ny kjærast. Dette pregar heile familien, mamma er veldig lei seg. Jonas tenker at han må vere veldig snill, slik at ho blir glad igjen.
Olaug Nilssen: Yt etter evne, få etter behov
Vi blir kjende med ein familie som held på å bryte saman. Dei treng kvarandre, men har samstundes vanskar med å vere saman og å kommunisere. Vi får innblikk i kva det vil seie å ha ein autistisk gut i familien, og med det kjenslene av å vere hjelpelause og utslitne.
Nåtidsplanet i forteljinga varer i fem timar den 1. desember. Benjamin skal køyrast heim etter avlastingsopphald, og verken Rakel eller Lea er til stades for å ta hand om han. Han blir levert til besteforeldra og Linda og hennar familie, og dei tar han med på tur i skogen der han blir borte.
Ida Eva Neverdahl: Floke
Floke, hovudpersonen i den nye teikneserieromanen frå Ida Neverdahl, er ein fredeleg gut. Helst vil han nytta tida si på å spela gitar, dikta songar og vera venleg mot alle. Problemet er berre at han lever i ei valdeleg vikingverd. Ein dag får han eit magisk sverd, og saman med sverdet kjem oppgåva om å hindra ragnarok. Deretter ballar det på seg med farlege drakar, ein sprø toregud på fisketur, dinosaurar som vaknar til liv og ein attergangar som vil koma seg bort frå dødsriket Hel, trass i at dei har bingo der kvar laurdag. I boka tek Neverdahl oss med gjennom norrøn mytologi, eventyrreferansar, uventa påfunn og overraskande hendingar, alt skildra i den uttrykksfulle, naivistiske teiknestilen hennar.
Teikneserien Floke går fast i Norsk Barneblad, og det skal etter kvart koma fleire bøker om Floke. Det er berre å gleda seg!
Selma Lønning Aarø: Bergtatt
Opplegg til boka:
Nynorsksenteret.no:
Undervisingsopplegg til serien Grøss og gru
Leo og mora har flytta frå Oslo og inn i huset etter bestemora. Det er første dagen hans i den nye klassen, og alt han ser, er dei grøne auga til den langhåra jenta. Ho heiter Lilly og er også ny. I friminuttet blir han kjent med Oskar og Sara. Oskar har vore kjærast med Maria som berre forsvann.
Bår Stenvik og Rune Markhus: Ti utrulege oppfinningar
I ti spennande kapittel kan vi lese om oppfinningane lyspæra, atombomba, kjøleskapskrukka, p-pilla, antibiotika, oppvaskmaskinen, autotune, protesar, kevlar og den vitskaplege metoden. Her får vi presentert nokre nye og nokre gamle oppfinningar, og veit du ikkje kva alt dette er, kan du lese om det i boka. I tillegg finn vi tekstboksar der vi får informasjon om andre oppfinningar. I kapittelet om oppvaskmaskinen får vi presentert miksmasteren, ostehøvelen, gaffelen og nåla. Vi får også lese historia om forfattaren som i si tid måtte hjelpe til med oppvasken.
Lyspæra er sjølve symbolet på det å finne opp noko epokegjerande, og det klassiske bildet av ein oppfinnar er ein mann i kvit frakk på eit laboratorium. Stenvik nyanserer dette bildet og skriv at ei oppfinning gjerne er resultat av eit samarbeid mellom fleire, og at oppfinningar tar tid å utvikle. Dei er sjeldan resultat av ein genial idé, men eit langvarig arbeid med prøving og feiling. Oppfinnaren kan sjølvsagt like godt vere ei kvinne; «Og denne evna til å sjå nærare der andre ikkje ser noko interessant, er typisk for ein oppfinnar».
Helene Hovden Hareide: Butikksongar
Har du tenkt på at duren av frysediskane i butikken er viktig i livet ditt? Duren kan vere ein av songane frå butikken. Etikettane på varene, den glansa overflata, vil kunne underleggjere noko av det vi tar for gitt. Her er inntrykk frå heile verda.
I diktsamlinga møter vi tre ulike lyriske eg som har fått ordet i kvar sin del. Vi møter mannen som har overtatt huset etter farfaren, og som blei igjen i bygda då alle andre drog. Nå arbeider han på butikken. I andre del møter vi den unge mora som handlar i ein butikk, og som også drar heim til mora si på den vesle garden når ho skal lese til eksamen. I tredje del er eg-et representert av ei eldre kvinne som ikkje har nokon til å ta over garden, som må sende dyra med slaktebilen og som hamnar på sjukehuset.
Helene Guåker: Høgspenning livsfare
Vi ska alla dö en dag. Men alla andra dagar ska vi leva. (Per Olov Enquist)
I Høgspenning livsfare møter vi Lea. Ho kjem frå ein gard. No har ho nettopp byrja på musikk- og dramalinja på vidaregåande skule. Ho bur på hybel og kjenner ingen. Heime på garden ligg mamma i senga. Ho vil ikkje stå opp, uansett kva pappa eller Lea gjer. Kva er det med mamma? Er ho sjuk? Vilde gjer kva ho kan for å gi litt av lyset sitt til mamma. For å få venner gjer Lea seg om til Vilde. Smarte, kule og morosame Vilde. Vilde kjem ikkje frå gard. Ho har ikkje ei mor som er sjuk. Vilde blir venner med strålande Astrid. Og Vilde blir kjærast med Halvor. Vilde er sterk og usårleg. Men så byrjar teppet å falle og maska å rivne. Kan Lea stå fram berre som seg sjølv?
Atle Hansen: Eg har venta på deg
Opplegg til boka:
Nynorsksenteret.no:
Undervisingsopplegg til serien Grøss og gru
Simon og mora har nettopp flytta til Vågen etter at foreldra har skilt lag. Dei har flytta inn i Slottet, huset mora har arva etter ein onkel. Huset har eit tårn, og her er rommet til Simon. Søstera Maria vil ikkje bu her, fordi ho har høyrt gråt om natta og meiner det spøker. Dessutan bur det berre gamlingar i bygda.
Simon liker å vere ute i båten og fiske, og han syklar til naustet. Båten har han sett i stand sjølv. På vegen møter han ei lyshåra jente som seier hei til han, og seinare ei gamal, svartkledd kone som sit på ein stein. Ho sit på same staden når han kjem tilbake, og Simon synest ho følger han med auga. Inne i naustet høyrer han ei stemme som seier namnet hans og ber han komme. Ho har venta på han, seier ho. Dette synest Simon er uhyggeleg, og skundar seg derifrå. Han trur han berre har drøymt.
Antoine de Saint-Exupéry: Den vesle prinsen
Omsett til nynorsk av Jon Fosse
Det er berre med hjartet ein ser godt. Det viktigaste er usynleg for auga.
Antoine de Saint-Exupéry-klassikaren Le Petit Prince er med dette framifrå omsett til nynorsk av Jon Fosse. Med om lag 300 omsetjingar og 200 millionar selde eksemplar er den poetiske og filosofiske barneboka allalderlitteratur elska av både barn og vaksne i generasjonar verda over. Språket og illustrasjonane er naivistiske og med livsvisdom både i og mellom linjene.