Therese Garshol Syversen: Sting

16 år gamle Emma har opplevd noko av det vondaste og mest uforståelege nokon kan oppleve. Ein familietragedie, der Emma sin eigen far har skote både henne og mora, og Emma er den einaste overlevande. Vi følgjer Emma i tida etterpå, når ho må bu hos mormora si og ha samtaler med psykologen Beate for å prøve å kome seg vidare. Prøve å hugse akkurat kva som har skjedd. Men Emma vil ikkje hugse. Det er for vondt. Kan ho lage ein ny versjon som er lettare å halde ut?  

Lesaren får bli kjent med historia gjennom Emma sine auge, og kapitla i boka skiftar mellom «no» og «då». Ei tidsreise der eg-personen, Emma, ser tilbake på ting som skjedde før pappa brukte pistolen, og samtidig ser livet «her og no». Kunne Emma visst at dette kom til å skje? Var der teikn som ho oversåg? Beate har sagt at det ikkje er hennar feil, at det ikkje er noko Emma kunne ha gjort annleis. Men kva om det ikkje er sant? Ho blir stadig dregen mellom før og no. Det som var før, kjem til ho gjennom draumar, samtalar og minne, og plutselege hendingar, skifte, rørsler og lydar dreg ho tilbake til det som er no.  Les meir →

Ida Eva Neverdahl: Sjå på Bård!

I boka Sjå på Bård! møter vi Amika, som elskar å vere ute. No har han fått eit nytt rullebrett som han gler seg til å prøve. Akkurat i det han skal til å springe ut døra, står mora hans der og minner han på at det er hans ansvar å gå på tur med hunden, som heiter Bård. Å gå tur med hunden er noko av det kjedelegaste Amika veit. Han veit likevel at han må gjere det, og tek rullebrettet under eine armen og held bandet til Bård i den andre.

På lufteturen passerer dei skatebana, og Amika klarer ikkje motstå freistinga. Han berre må prøve brettet! «Vent her, Bård!» seier Amika til Bård medan han spring for å teste brettet på vegen. Amika prøver og prøver, men det er for vanskeleg. Til slutt gidd han ikkje meir og går tilbake til staden der han gjekk ifrå Bård. Då oppdagar Amika at Bård ikkje er der! Han er borte! Kvar kan han ha teke vegen? Alle moglege tankar fyk gjennom hovudet til Amika, og han ser for seg at Bård har rømt, eller gått seg vill i skogen, blitt teken av romvesen, eller at han har fått seg ein ny familie. Då høyrer han brått ein lyd! Det er jubel og glade rop, og det kjem frå skatebana. Amika spring bort til skatebana, og der får han seg ei skikkeleg overrasking.  Les meir →

Ida Eva Neverdahl: Skatehunden

Bård er ikkje som andre hundar, for Bård er kjempeflink til å skate. Amika og Bård er ofte ute og triksar på rullebretta sine, og ein dag møter dei ei dame. Dama kjenner att Bård, og spør om han vil vere med i ein skate-konkurranse for hundar som skal vere om ei veke.

Det har Bård kjempelyst til, og sidan Bård har lært seg eit nytt triks, vil det vere supert for han å vise det fram i konkurransen. Men på konkurransedagen kjenner Amika at han blir veldig nervøs. Bård, derimot, er roleg. Det er mange hundar som skal vere med i konkurransen, og alle hundane er forskjellige. Den store premien i konkurransen er ei diger bøtte full av kjøtbein! For dei aller fleste hundar ville dette vore ein skikkeleg flott premie, men ikkje for Bård. For Bård liker ikkje kjøtbein. Han vil heller ha banan. Så korleis skal dette gå?   Les meir →

Solveig Blindheim Bendixen: Den mystiske krukka

Tore har eit ønske som er større enn noko anna ønske, og det er å få pengar nok til å kjøpe seg eit telt. For om han får seg eit telt, er det kanskje eit håp om at han også kan få vere med Preben og gjengen på telttur i skogen.  

Foreldra til Tore er skilde, og Tore bur saman med mora si. Faren til Tore bur i Bergen i lag med den nye kjærasten sin, Britt. Tore likar ikkje Britt, og han tenker at om ho hadde vore ein fugl, måtte ho ha vore ein gauk. For gaukar stel andre fuglar sine reir, akkurat slik Britt stal faren til Tore vekk frå dei. I tillegg er ho heilt ko-ko.  Les meir →

Tor Arve Røssland: Vulkanen vaknar. Første bok i serien Overleve.

Jamal og Eira er begge 13 år. Dei har blitt med kvar sin far om bord på forskingsskipet Bluenose. Oppdraget er å finne ut kvar all fisken i nordatlantiske farvatn har tatt vegen. Det kan bli matkrise om dei ikkje finn fisken. Jamal er svært interessert i alt som går føre seg om bord, men det er ikkje Eira. Ho har ikkje lyst til å vere der i det heile, men faren har bestemt.

Hendingane strekker seg over 17 dagar, og dette er ei framtidsforteljing. Her får vanlege folk reise med fly berre ein gong i året, og flyplassen for Bergen er flytta til Voss. Dei store isane har smelta, og havstraumane går ikkje lenger der dei gjekk før. Like alvorleg er det at heile Nord- og Sør-Amerika er blitt eit diktatorisk land som heiter Americas. Her er det berre Canada som ikkje er med. Dei to store rådande nasjonane er Alliansen og Den Kinesiske Staten, og mellom dei er det fare for krig. Les meir →

Lars Mæhle: Tusenfryd. Noveller

Tusenfryd er ein flott blomster, men Lars Mæhle viser at «Tusenfryd» også kan vere tittelen på ei nydeleg bok! Denne boka rørte meg allereie frå første side.

Boka har undertittelen «noveller», og ho inneheld historier om livet til seks gutar og jenter i ein tettstad i Noreg. Kvart kapittel gir lesaren innblikk i livet til dei ulike personane og viser at det gøymer seg meir i ein person enn det vi ser. Forteljingane heng saman med kvarandre og dannar ei heilskapleg forteljing om relasjonane og liva til elevane, borna, tenåringane og menneska i ein klasse. I det siste kapitelet, eller forteljinga, «juleevangeliet», er det ei spesiell setning som oppsummerer boka, og sjølve livet, så godt. Setninga «Alt vi ikkje veit om kvarandre …»

Og dette er heile essensen i boka. Kan det vere ein skjult grunn til at folk er som dei er, eller gjer som dei gjer? Les meir →

Sivert N. Nesbø: Varme og vatn

Handlinga i nåtid varer nokre sommarveker, og hovudpersonen i romanen heiter Lars. Han er fjorten år gammal. Han bur saman med foreldra og veslesøstera Thea. Dei bur i eit bustadområde i ei bygd, men noko meir om tid og stad får vi ikkje vite. Dette understrekar noko av det allmenne ved romanen.

Nesbø har skrive eit kjenslevart portrett av ein ungdom som arbeider med tankar om livet og det å finne plassen sin, noko som er ganske typisk for det å vere ein tenåring. Lars har eit godt forhold til søstera si og vil støtte og hjelpe ho, men han har samstundes dårleg samvit for at han ikkje alltid har gjort det. Han har kasta stein i hovudet på ho, og skamma seg over at ho sprang med rare rørsler over skoleplassen. Dette tenker han på fleire gonger. Les meir →

Arnt Birkedal og Inger Lise Belsvik: Sennepsfrø, natt til idrettsdag

Idrettsdag. Ein dag som mange gler seg til, men også mange gruar seg til. Alvhild Aske er ei av dei som gruar seg. Ho gruar seg til både liten og stor ball. Kan dei ikkje snakke om draumar på skulen i staden for?

«Det står på alle vekeplanar at no, midt i denne veka, blir det halde idrettsdag att. Viss vêret held. Og det gjer det jo, alt tyder å det.»

Les meir →

Johannes Nymark: Barça. I kamp sidan 1899

«Alle veit i dag at toppfotballen er ein korrupt pengemaskin der stadig griskare eigarar inntar styreromma, medan ingen lokale heltar er igjen på laget som entrar banen».

Denne salven kjem frå Kjartan Fløgstad i føreordet til dokumentarboka om FC Barcelona, klubben som av mange blir rekna som verdas beste på totusentalet. Forfattaren er Johannes Nymark, spansklærar, forskar og fotballentusiast med eit livslangt kjærleiksforhold til klubben. Han kom til Barcelona som ung språkstudent i 1971, og kjøpte sitt første årskort på heimebana Camp Nou (som tyder Ny mark!) lenge før klubben og spelarane fekk verdsvid stjernestatus. Han har dermed ein heilt annan og breiare bakgrunn enn dagens talrike Barça-fans, som først og fremst er opptekne av spelarane og spelet på den grøne grasmatta. Les meir →